Als contactverzorgende sta je nauw in contact met naasten

Bij Viattence werken best veel contactverzorgenden, maar wat doen zij eigenlijk? We vroegen het aan Julia Bos. Ze werkt bij Hofje Wendakker in Heerde. Met haar 21 jaar heeft ze al veel op haar CV staan. Ze is begonnen als leerling Verzorgende IG, daarna heeft ze de opleiding tot contactverzorgende gedaan en ze is in afronding van haar studie GVP (Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie) waarbij ze zich specialiseert in dementiezorg. Ze houdt van afwisseling en uitdaging. Iets wat ze op dit moment helemaal vindt in haar baan bij Viattence!

“Tijdens mijn VMBO studie mocht ik stage lopen bij de dagbesteding van WZU woonzorgcentrum Rehoboth. Daarna heb ik een baan aangeboden gekregen in de schoonmaak en bij het bereiden en serveren van eten en drinken bij de appartementen. Dit vond ik erg leuk! Doordat ik bij mensen thuis kwam, voelde het alsof ik dichterbij de mensen kwam. Ik merkte dat ik nog meer voor de mensen wilde betekenen, daarom ben ik destijds gestart met de opleiding Social Work. Dit bleek echter te theoretisch voor mij en ik miste het werken met mijn handen. Ik ben gestopt met Social Work en ben weer gaan werken bij WZU Veluwe toen Covid-19 uitbrak. Wat ik hier heb gezien en heb meegemaakt, is niet in woorden te beschrijven en heeft veel impact op mij gemaakt. Ik werd als mens een stuk dankbaarder voor de vrijheid die ik had en de dierbaren om mij heen. Op dat moment heb ik besloten dat ik de zorg in wilde. Om zo snel mogelijk aan de slag te kunnen, hebben ik in 1,5 jaar mijn fulltime opleiding gehaald via het Deltion College. Ik wilde graag werken, ik wilde leren en alles weten. Ik vond het fantastisch dat ik voor het eerst in mijn leven kon leren voor iets wat mij echt interesseerde!¨

“Tijdens mijn eerste stage kon ik bij Hofje Wendakker aan de slag op een woning waar ouderen wonen met dementie. Dit was voor mij nieuw, want ik had alleen nog maar met mensen met lichamelijke klachten/beperkingen gewerkt. Eén van de bewoners was vaak onrustig, dit uitte zich in roepen om familieleden en roepen om hulp. Waarom doet ze dat? Ik wist niet hoe ik daarop moest reageren en had ook geen ervaringen met dementie. Ik heb tijd nodig gehad om te wennen en om te gaan met deze doelgroep. Vaak worden eerst de ziekte en de symptomen van de mensen gezien, maar hoe beter je iemand leert kennen, hoe beter je jouw benadering kunt aanpassen en hoe beter je weet wat iemand zijn/haar wensen en behoeften zijn. Ik weet nu bijvoorbeeld dat de bewuste mevrouw waanbeelden ervaarde, angstig werd en daardoor riep om hulp. Het hielp niet wanneer ik vanaf een afstand zei dat er niks aan de hand was, maar wel als ik voor haar kwam zitten zodat ze mij kon zien en ik haar vertelde waar ze was, waar haar kinderen waren en dat ze wisten dat zij hier woonde. Dit kalmeerde haar. Dit is een mooi voorbeeld waarom het zo belangrijk is dat je de bewoner goed kent. Het is belangrijk om erachter te komen voor wie je zorgt. Hoe was de persoon vroeger? Wat was hij/zij gewend en waar ligt de hulpvraag nu?¨

“Na een half jaar stage kreeg ik een flex-contract om als helpende aan de slag te gaan bij Hofje Wendakker. Ik heb inmiddels veel mogen zien en leren binnen Viattence. Toen ik na het behalen van mijn diploma een vast contract kreeg aangeboden op huisje 22/24, ben ik gestart met de opleiding tot contactverzorgende. Het nauwe contact met familie spreekt me aan, er is voor mij genoeg uitdaging en mogelijkheid tot ontwikkelen binnen mijn werk. Als contactverzorgende ben ik het aanspreekpunt van de familie, ik kan hen direct helpen bij vraagstukken en ben verantwoordelijk voor de bewoners. Zo houd ik het Zorgleefplan bij, plan ik familiegesprekken en heb ik contact met verschillende behandelaren wanneer er vraagstukken zijn bij bijvoorbeeld familie en collega´s rondom de zorg voor de bewoner.¨

¨Ik vind het belangrijk dat naasten betrokken blijven bij de zorg voor hun dierbare, ook als ze bij Viattence komen wonen. De betrokkenheid van familie draagt bij aan de kwaliteit van leven van hun dierbare en ontlast daarnaast de werkdruk bij de zorgmedewerkers. Zij hebben hierdoor meer tijd voor de vakkundige zorg.

Het is belangrijk dat de verwachtingen tussen de naasten en de zorg helder zijn. Wat kan en willen de naasten zelf graag blijven doen? Denk hierbij aan het organiseren van een activiteit, het bijhouden van een kledingkast of door regelmatig op bezoek te komen. En waar kan de zorg in ondersteunen? Voor een goede samenwerking is het belangrijk om hier goed met elkaar over te praten. De zorgvraag is niet bij iedereen hetzelfde. Dit vraagt dat je regelmatig met elkaar moet schakelen.¨

“Op dit moment werken we aan een heel mooi voorbeeld van een succesvolle samenwerking met mantelzorgers en vrijwilligers. In een familiegesprek kwam naar voren dat een mantelzorger verbetering zag in de zorg voor haar naaste en de woongroep. Zij kwam met de suggestie om elke vrijdag te komen ondersteunen door activiteiten te organiseren. Van andere mantelzorgers wist ik dat ze ook graag iets wilden doen, dus we zijn met elkaar om tafel gaan zitten voor een plan van aanpak. We hebben onze multi-ruimte opnieuw ingericht naar een recreatieruimte. Hier organiseren de mantelzorgers nu elke vrijdagmiddag van twee tot vier uur een leuke activiteit. We hebben een uitnodiging gestuurd naar de familieleden dat ze ook welkom zijn om te komen helpen en aan te sluiten met hun dierbare. De activiteiten worden vooraf gecommuniceerd via een poster op het prikbord. Dit geeft de bewoners iets om naar uit te kijken. Het zijn de kleine dingen waar de bewoners van genieten die ieder ander ook heeft ter afwisseling van het normale dagelijkse leven. Ik vind het heel mooi om te zien hoe we de samenwerking met mantelzorgers hebben opgepakt en ik ben heel blij dat we op deze manier extra activiteiten aan kunnen bieden op de woongroep om zo meer bij te dragen aan de kwaliteit van zorg. Ons doel is het realiseren van een zinvolle invulling van de dag en de bewoner te zien genieten.¨

“Op dit moment ben ik in afronding van mijn opleiding tot GVP (Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie). De opleiding leert me omgaan met zorgvragers met moeilijk hanteerbaar gedrag, hoe ik naasten, collega´s en vooral de bewoner zelf kan begeleiden met betrekking tot dit gedrag en bepaalde vraagstukken, en hoe ik een coachende houding aan kan nemen richting het team. Ik wil graag beter begrijpen wat iemand met dementie ervaart, waarom iemand doet zoals hij doet, waar gedrag vandaan komt en wat ik kan betekenen in de zorgvraag. Ik hoop dat ik de opgedane kennis en kunde meer in kan zetten binnen het team en binnen Viattence. Ik merk dat ik enorm let op de kleine dingen die een positieve invloed hebben op bepaald gedrag, vooral als het gaat om het stukje ‘belevingsgerichte zorg’. Bijvoorbeeld even bidden voor het eten, muziektherapie of even die zoen voor het slapen gaan. Ik zie wat het doet met een bewoner wanneer je laat weten dat je ze écht ziet als mens en niet als ziekte. Voor iedereen aan wie je zorg verleent, is het belangrijk om de individuele zorgvraag en behoeften te blijven zien.¨

"Inmiddels werk ik zes jaar in de zorg en heb ik heel wat mogen zien en meemaken. Ik ben ontzettend dankbaar voor hoe ver ik heb mogen komen, als Julia, maar ook binnen mijn functie als Contactverzorgende. Ik ben nog jong en wil me blijven ontwikkelen, want ik heb nog heel wat (hopelijk gezonde) jaren voor mij liggen en het leven zit vol met uitdagingen die ik met beide handen aan wil pakken!"

Heeft Julia je geïnspireerd en lijkt het jou ook leuk om als contactverzorgende aan de slag te gaan? Kijk dan hier voor de actuele vacatures!