De thuiszorg is hele mooie zorg!

Ook al is het soms maar 10 minuten op een dag, de thuiszorg van Viattence is van grote waarde voor ouderen. Niet alleen voor zorgondersteuning, maar vooral voor de warme en persoonlijke aandacht die geboden wordt. Verpleegkundige in de wijk Heidi van Dorresteijn deelt graag haar ervaringen.

Na ruim 20 jaar verpleeghuiszorg bij Viattence locaties Hofje Wendakker en Veldheem, maakt Heidi in 2019 de overstap naar de thuiszorg. Ze vindt het direct fantastisch. “Achter elke deur vind ik een eigen verhaal waar ik met mijn zorg op in kan spelen. Elke cliënt, elke specifieke situatie vraagt om opnieuw te kijken naar de beste ondersteuning. Ik vraag mezelf telkens weer af, hoe kan ik ervoor zorgen dat iemand weer zoveel mogelijk de regie over zijn eigen leven terugkrijgt? Dat vind ik een heel mooie uitdaging!”

Heidi is 46 jaar, bijna 25 jaar getrouwd en heeft 4 thuiswonende kinderen in de leeftijd van 13 tot 23 jaar. Ze onderneemt graag leuke dingen met haar gezin of maakt mooie wandelingen met haar man. De afgelopen twee jaar was ze vooral druk met haar MBO opleiding verpleegkunde die ze in januari 2024 succesvol afgerond waardoor ze zichzelf nu met trots verpleegkundige in de wijk mag noemen.

“Ik heb altijd als Verzorgende IG gewerkt op woonzorglocaties. Op een gegeven moment was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Een collega uit de thuiszorg vroeg me eens met haar mee te lopen. Mijn eerste reactie was: Dat is echt niets voor mij. Ik ga niet de hele dag steunkousen aan en uit doen... Toch ging ik mee en na 2 cliënten dacht ik: wauw, dit is mooie zorg, dit is wat ik zoek! Niet veel later kon ik starten bij de Viattence thuiszorg van Epe en later Heerde. Na 4 jaar zeg ik nog steeds met volle overtuiging: ik houd van mijn werk!”

Na twee jaar merkte Heidi dat ze toch nog iets miste. Ze wilde heel graag vanuit een coördinerende rol complete zorg kunnen verlenen. Gelukkig kwam er lastminute een plekje vrij bij de MBO opleiding verpleegkunde en werd deze plek vanwege haar grote enthousiasme aan haar toegewezen.

“Het gaat me niet om de extra handelingen die ik nu mag doen, maar het gaat me vooral om de extra contacten die ik nu met mensen heb. Ik ben een echt mensen-mens. Dat vind ik ook het belangrijkste aan het bieden van zorg, de warme contacten. Mensen vertellen mij hun persoonlijke verhalen. Daar hou ik van. Ik wil weten wie iemand is, wat hij/zij vroeger deed. Door te luisteren en hier ook op in te spelen met goede zorg, kan ik echt van betekenis zijn.”

“De thuiszorg en het volgen van een opleiding past ook goed bij mijn huidige levensfase. Diensten kunnen wel eens uitlopen, dit kan nu mijn kinderen ouder zijn en voor zichzelf kunnen zorgen. Ook vraagt de thuiszorg een grote mate van zelfstandigheid. Door mijn levens- en werkervaring heb ik nu voldoende bagage in mijn rugzak om het werk goed te kunnen doen.”

“In de thuiszorg is vertrouwen tussen collega’s erg belangrijk. Ik ben best een control freak en vind het prettig om alles te dubbelchecken. Dit kan in de thuiszorg niet aangezien iedereen zelfstandig werkt en je vooral contact hebt via de telefoon. De controle moest ik dus wel even leren loslaten.”

Loslaten is een breder thema in de zorg. Waar cliënten vroeger meer achterover gingen zitten als de zorg langskwam, willen ze nu meer in de regie zijn en de controle over hun eigen leven houden. Andersom weten we inmiddels dat cliënten langer gezond en zelfredzaam zijn wanneer ze zoveel mogelijk zelf blijven doen. Dit vraagt om een omslag in denken.

“Toen ik nog in het verpleeghuis werkte, nam ik veel meer de zorg over. Ook wanneer dit helemaal niet nodig was. Ik liep bijvoorbeeld voor de cliënt naar de keuken en schonk een kopje koffie in. Mede door mijn opleiding besef ik dat ik hiermee juist iemand afhankelijk maak. Als hij of zij zelf dat kopje koffie zou halen, draagt dit bij aan de gezondheid door de beweging en een beter gevoel van eigenwaarde. Nu zeg ik vaak: If you don’t use it, you loose it!”

“Ook hulpmiddelen helpen bij het behouden van zelfstandigheid. Zo is er een cliënt die eenzijdig verlamd is, maar heel graag zelf zijn steunkousen aan wil doen. In samenwerking met de contactverzorgende, ergotherapie en fysiotherapie kijken we als team hoe we dit mogelijk kunnen maken met o.a. hulpmiddelen. We kijken samen met meneer en eventueel zijn naasten welke aanpassingen gedaan kunnen worden om weer zelfredzaam te worden.”

De omslag in denken geldt niet alleen voor de zorg, maar ook voor mantelzorgers. Ook zij ‘overzorgen’ regelmatig. “Pas zagen we dat een mantelzorger elke ochtend - vanuit een goed hart - om 9.00 uur het ontbijt klaarzette en een kopje koffie inschonk voor de naaste. In overleg met de cliënt en de mantelzorger hebben we afgesproken dat de mantelzorger voortaan niet eerder dan 11.00 uur langs zou komen, aangezien de cliënt nog prima zelf voor het ontbijt kon zorgen en hiermee zijn eigen zelfstandigheid kon bewaren. Voor zowel de cliënt als de mantelzorger is dit winst op verschillende vlakken. En dit geldt natuurlijk ook voor de zorg wanneer cliënten nog zoveel mogelijk zelf kunnen doen. Op deze manier kan de beperkte tijd die er is, goed besteed worden. Deze omslag in denken en zorgen is daarom van grote waarde voor zowel de cliënt, mantelzorgers en de zorgprofessionals.

Uiteraard is de zorg voor elke persoon anders. Soms hebben mensen weer vertrouwen nodig in het eigen kunnen en bouwen we stapsgewijs de zorg af. Bijvoorbeeld wanneer iemand is gevallen of een operatie heeft gehad. In andere gevallen zijn mensen heel gedreven om zo snel mogelijk weer op de been te zijn. Je moet je bijvoorbeeld toch aanpassen wanneer de zorg pas om 11.00 kan helpen bij douchen, terwijl je dit zelf al je hele leven om 08.00 uur deed. Persoonlijk zorg is daarom het allerbelangrijkste waarbij de client zelf meedenkt in het proces.”

“De mens zien, dat vind ik belangrijk. En dit vind ik ook terug bij Viattence. Toen ik het niet meer 100% naar mijn zin had bij de woonzorglocatie, werd er met me mee gezocht naar een plek die wel bij me paste. Toen ik meer uitdaging zocht, mocht ik een opleiding gaan doen. Toen ik een jong gezin had, werd er met me meegedacht in goede werkuren zodat ik een goede werk-privé balans had. Er is een gemoedelijke en open sfeer waardoor ik altijd alles bespreekbaar durf te maken. Ik voel me echt gezien en in mijn kracht gezet door collega’s en managers. Er wordt niet gedacht in onmogelijkheden, maar altijd in mogelijkheden. Dit maakt dat ik al 25 jaar met heel veel plezier bij Viattence werk!”

Ben je door het verhaal van Heidi ook benieuwd geworden naar het werken in de thuiszorg? Waar jij samen met een hecht team kan meehelpen om zoveel mogelijk ouderen zo lang mogelijk zelfredzaam te laten zijn? Bekijk dan eens onze vacatures of stuur een open sollicitatie!

Bekijk onze vacatures