Emma...is gestart met een Coronabaan!

Tijdens de coronapandemie werd er veel gevraagd van zorgprofessionals en organisaties. Daarom is er door de overheid subsidie verleent om tijdelijk extra medewerkers aan te trekken om zorgprofessionals te ondersteunen. Ook bij Viattence zijn nieuwe collega’s gestart om een helpende hand te bieden. Wat een toppers! Nog fijner is dat diverse “Coronabanen” hebben geleid tot een vervolg, aangezien de collega’s een opleiding tot Helpende Plus zijn gaan doen! Hier lees je het verhaal van Emma Falaksoroe.

Emma Falaksoroe is 40 jaar, heeft 2 zoons van 16 en 18 jaar en woont met hen en haar partner in Vaassen. Sinds 1 april 2021 is ze aan de slag gegaan bij Viattence als zorgondersteuner en doet ze sinds kort de BBL-opleiding Helpende.

Voor Viattence heeft Emma 7 jaar bij 's Heeren Loo in Apeldoorn gewerkt als schoonmaakmedewerker. Ook hier had ze leuke contacten met de cliënten. Rond haar 40e ging ze denken of de baan die ze had, ook voor de toekomst was. Ze is toen om zich heen gaan kijken. Ze heeft gesolliciteerd op de functie van zorgondersteuner bij Viattence en is eind augustus begonnen met de BBL-opleiding Helpende.

Viattence heeft Emma warm verwelkomt. Ze kon vanaf april 2021 direct aan de slag bij De Speulbrink op afdeling De Luchte. Hier werkt ze 3 dagen en gaat hiernaast elke woensdag naar school. Emma vertelt: “bij het starten van de BBL-opleiding zou ik eigenlijk naar een andere locatie moeten, maar ik mocht gelukkig blijven bij De Luchte. Ik had net goed kennis gemaakt met de bewoners en weet nu hoe ze zijn. Ik heb mijn draai gevonden en ben blij dat ik nu bij deze ouderen verder kan zorgen.”

“Het is wel pittig. Werken en leren tegelijk op mijn 40e is best wel veel. Ik heb gekozen als keuzevak Helpende Plus. Naast de basis zorg leer ik ook over bijvoorbeeld ziektebeelden en medicijnen. Ik volg weer écht vakken zoals vroeger op school. Dat is wel even schakelen. Soms denk ik, waar ben ik aan begonnen?”

“Ik kende Viattence al vanuit het dorp. De ouderenzorg trok mij altijd al. Heel eerlijk zag ik in het begin wel een beetje op tegen het wassen en verschonen. Er was al eerder tegen me gezegd dat dit snel genoeg went en het dan een gewoonte wordt. Toch is het wel een drempel. Gelukkig mocht ik de eerste weken hierbij meekijken hoe dit ging. Toen ik na 3 weken even alleen stond en ik een mevrouw uit het toilet hoorde roepen dat ze een ‘hoopje’ had gedaan, heb ik haar natuurlijk geholpen. Het viel eigenlijk reuze mee. Vanaf toen heb ik het vaker gedaan en nu kan ik inderdaad zeggen dat het went en heb ik er absoluut geen problemen meer mee."

“Ik ga elke dag met plezier naar het werk. Elke dag is anders. Waar ik bij mijn vorige week veel hetzelfde deed, heb ik nu afwisselend werk. De ene dag start ik in de ochtend en help ik de bewoners met opstaan en ontbijten, de andere keer sta ik voor de avondmaaltijd te koken, speel ik een spelletje met een aantal bewoners, zorg ik dat de was gedaan wordt, strijk ik de kleren en zorg ik dat ze weer netjes in de kast hangen. Voor mijn gevoel werk ik al veel langer bij De Speulbrink!"

Emma is middenin de Corona-epidemie gestart. Gelukkig waren er geen besmettingen op de afdeling, maar toch vond ze het wel spannend. Ze vertelt verder: “Je kunt overal Corona krijgen, op straat of in de supermarkt. Natuurlijk was ik bang dat ik het meenam naar de ouderen, je wilt niet op je geweten hebben dat je iets overbrengt. Toen ik na 1,5 week zelf klachten kreeg, ben ik ook direct thuisgebleven. Gelukkig heb ik toen goed gehandeld, want ik was inderdaad besmet. Ik was 3 weken uit de running. Dit vond ik natuurlijk super vervelend, omdat ik net begonnen was. Toch ben ik blij dat ik bij de eerste verkoudheidsklachten direct actie heb ondernomen.

Nu merk je wel dat het een stuk makkelijker is. Ook tussen collega's houdt je continu rekening met de afstand. En het vele handen wassen en het wisselen van mondkapjes was ook wel intensief. Het is wel fijn dat dit straks niet meer hoeft en het nu al iets relaxter werken is.”

Wanneer je in de ouderenzorg gaat werken, weet je natuurlijk dat het overlijden van bewoners er ook bij hoort. Ook Emma heeft dit al meegemaakt en vertelt hierover: “Je merkt dat de draai op de afdeling anders is. Je weet dat iemand gaat overlijden, maar je weet niet precies wanneer. Als het dan gebeurt, is het wel gek. Aangezien ik niet elke dag werk, komt het soms voor dat de kamer al leeg is als ik er weer ben. Zeker met de bewoners die nog goed kunnen communiceren, bouw je toch een band op. Ik loop dan even naar de kamer van de overleden bewoner en neem daar even in gedachten afscheid. Gelukkig kan ik me er over het algemeen wel goed weer overheen zetten.”

“Ik kom niet uit de zorg, dus ik ben heel erg blij over hoe ik begeleid werd de eerste weken. In het begin liep ik continu mee met mijn stagebegeleider en hielp ik waar het kon. Na het behalen van mijn certificaat mocht ik ook zelfstandig ingepland worden. Nu doe ik eigenlijk niets meer onder begeleiding, alleen wanneer er handelingen zijn die je samen moet doen. Als ik vragen over iets heb, roep ik direct iemand. Door de praktijk leer ik meer dan theorie, je weet veel sneller wat je moet doen.”

Emma wil graag haar opleiding afronden en als helpende aan de slag. Zodat ze zich verder kan ontwikkelen. Hoe pittig ze het leren soms ook ervaart, ze wil het heel graag halen. Op de vraag wat ze anderen zou adviseren die nadenken over de ouderenzorg, zegt ze: “wanneer je van jezelf zorgzaam en meelevend bent, dan past het zeker bij je. Sommige mensen zien - net als ik - op tegen sommige aspecten van de ouderenzorg, maar ik kan nu uit ervaring zeggen dat dit gedeelte went en je heel veel meer leuke, afwisselende en gezellige dingen doet tijdens een werkdag!”