Ik vind het altijd heel bijzonder om bij mensen thuis te komen

De thuiszorg van Viattence is van grote waarde voor ouderen, zeker nu ouderen steeds langer thuis blijven wonen. Vandaag delen we het persoonlijke verhaal van Brenda Hagedoorn. Zij werkt als Helpende+ in de thuiszorg van Heerde. Dit betekent dat zij ouderen ondersteunt met persoonlijke verzorging, steunkousen of bijvoorbeeld oppervlakkige wondverzorging. Door de hulp van Brenda kunnen ouderen op een fijne manier thuis blijven wonen en blijft voor hen thuis ook echt thuis.

Brenda is 58 jaar, heeft 2 kinderen van 24 en 27 jaar en een hondje. Ze woont sinds vorig jaar samen met haar vriend in Epe en ze werkt sinds acht jaar bij de thuiszorg van Viattence in Heerde. “Ik heb eerder in een stomerij gewerkt, maar deze ging helaas failliet. Hiernaast werkte ik ook een dag in de huishouding bij een zorginstantie, maar ook deze organisatie ging failliet. Via een re-integratietraject ben ik bij de huishoudelijke hulp van Viattence terecht gekomen. Na een tijdje is me gevraagd of ik een opleiding tot Helpende+ wilde volgen en dit heb ik gedaan.

Ik heb mijn opleiding in Wezep gevolgd bij de thuiszorg. Daar ging ik altijd op mijn brommertje heen. Daar stond ik wel bekend om. ‘Ben je weer met je brommer Brenda?’, vroegen de cliënten mij dan. Mijn collega’s moesten er ook altijd om lachen. Ik kon altijd vertellen over mijn brommeravonturen van Heerde naar Wezep, tot het zien van wilde herten aan toe.

De opleiding vond ik erg leuk, maar er komt wel veel op je af. Ik was verbaasd dat ik mijn Nederlands toets met een dikke acht had gehaald! De cliënten maakten dat ik het goed kon volhouden. De mensen waren altijd zo lief. Na mijn opleiding ging ik naar de thuiszorg van Epe. Ook hier was iedereen heel lief, mijn collega’s en cliënten. Altijd belangstellend, heel dankbaar. Na Epe ben ik naar Heerde gegaan. Hier was een Helpende+ nodig. Ik vond het wel jammer dat ik niet meer in Epe kon blijven en moest wel even wennen. Ik ben namelijk best honkvast. Ook kende ik Heerde niet zo goed en had ik geen navigatie op mijn brommertje. Dus zocht ik alle routes van te voren uit. Dit doe ik trouwens nu nog steeds, ook al zit er navigatie in mijn werkapp. Ik vind het prettig om te weten waar ik terecht kom. Dit geldt ook voor de cliënten. Voordat ik vertrek op mijn route, lees ik altijd de clientdossiers door. Officieel moet je dit in de clienttijd doen, maar dit vind ik zelf niet prettig. Dan wil ik alle aandacht hebben voor de cliënt en niet eerst op mijn schermpje moeten kijken. Ook al ben ik maar tien minuten bij iemand, ik trek altijd mijn jas uit en ga zitten met mijn volle aandacht voor de cliënt.”

“Ik vind het altijd heel bijzonder om bij mensen thuis te komen. Ik vind het leuk dat ze in hun eigen omgeving zijn. Alle foto’s hangen er, al hun herinneringen zijn er. Je ziet de mensen op hun eigen plek, hier kunnen ze echt zichzelf zijn. Dan zijn mensen volgens mij ook opener. Of ik nu een groot huis binnen stap of een klein huis, dit maakt mij niet uit. Daar kijk ik doorheen. Alles heeft zijn charme. Ik vind het vooral heel mooi om te zien wanneer mensen nog samen zijn als ze al 90 jaar zijn geweest. Die intense verbinding die ze met elkaar hebben. Ik vind het mooi dat ik kan helpen om hen zo lang mogelijk samen thuis te kunnen laten wonen.”

“Het afgelopen jaar zijn we binnen de thuiszorg bezig geweest met reablement. Hierbij kijken we bij de zorgverlening altijd naar wat iemand zelf kan of weer zelf zou kunnen, eventueel met hulp van naasten of hulpmiddelen. Dit om zo lang mogelijk zelfstandig te kunnen blijven. We laten mensen zoveel mogelijk zelf doen. Alleen wat ze echt niet meer kunnen, nemen we over. We denken met mensen mee hoe ze hun zelfstandigheid terug kunnen krijgen. Zo kwam ik bijvoorbeeld vaak bij een man die heel graag ’s avonds onafhankelijk wilde zijn van de thuiszorg. Hij had steunkousen en hulp nodig om deze uit te krijgen. Elke keer nam ik weer een ander hulpmiddel mee om uit te proberen. Hier moest hij wel om lachen. Tot ik bij hem kwam en hij zelf aangaf dat hij iets had gevonden. Dit is voor hem geregeld en hij heeft mij uiteindelijk een demonstratie gegeven. Dit was erg leuk. Niet iedereen heeft op z’n 90e nog zin om met hulpmiddelen aan de slag te gaan, maar er zijn ook echt voorbeelden – zoals deze meneer – waarbij er veel enthousiasme is om het uit te proberen en waarbij het geholpen heeft om de zelfstandigheid terug te krijgen.

De zorg wordt steeds complexer. Mensen worden ouder, er is steeds minder personeel. Wanneer mensen langer thuis blijven wonen, zijn er echt oplossingen nodig zoals hulpmiddelen. Ook dat mensen meer op afstand gemonitord worden. Natuurlijk blijft het ook handenwerk. De één kan misschien wel oogdruppels toedienen met hulpmiddelen, maar de ander niet. En dan is het wel belangrijk dat hier leuke collega’s voor beschikbaar zijn.

Zelf denk ik ook weleens over mijn toekomst na. Het zou toch mooi zijn wanneer er steeds meer hulpmiddelen komen en dat ik mezelf hiermee zou kunnen redden? Dit vind ik een fijne gedachte.”

Op deze foto's zie je een collega van Brenda aan het werk in de thuiszorg.

“De thuiszorg is ontzettend leuk en uitdagend. Ik word er blij van. Zo heb ik bijvoorbeeld een cliënt in een rolstoel die niet meer kan praten, maar nog wel dingen duidelijk kan maken. Ik help haar met wassen en aankleden. Wanneer ik haar haren was, vraag ik altijd met een knipoog of ze het volledige pakket wil of de korte behandeling. Dit vindt ze leuk. Ik doe haar créme op, verzorg haar gebit. Ik merk aan haar dat ze dit waardeert. Ze zegt dan woorden als ‘mooi’. Wanneer ik haar aankijk, begint ze te lachen. Dan is het voor mij goed. Dat ze de verzorging als prettig heeft ervaren. Ook heeft ze een hele mooi tuin. Toen ik onlangs even wat tijd over had en zag dat de bloemen mooi in bloei stonden, heb ik een boeketje voor haar samengesteld en op een vaasje gezet. Haar man vertelde me dat het boeketje wel 3 weken in de kamer heeft gestaan. Deze kleine dingen maken haar heel gelukkig. Daar word ik ook gelukkig van.”

“Heel veel mensen denken dat de thuiszorg alleen maar steunkousen aantrekken is. Dit is echt niet het geval. Ik ben soms best wel een beetje gespannen als ik bepaalde handelingen moet doen die ik een lange tijd niet meer heb gedaan. Uiteindelijk lukt het altijd wel en denk ik: zie je wel Brenda, je kan het wel. De thuiszorg is niet zomaar een trucje. Het is ook signaleren. Wanneer ik bijvoorbeeld iemand help met douchen, doe ik altijd een check of ik geen gekke dingen zie. Of dat je merkt dat iemand anders is met praten. Al dit soort signalen let ik op. Dat maakt het uitdagend en afwisselend.

Ik ben weleens gevraagd of ik niet door wil leren voor niveau 3, zodat ik nog meer handelingen kan doen. Ik vind dat een hele kluif. Het leerwerk zal ik nog wel kunnen, maar al die dingen inplannen, de reflectieverslagen schrijven, stage lopen… Het werk zou ik heel leuk vinden, maar de studie zie ik teveel tegenop. Ook wil ik heel graag een goede werk-privé balans houden. Ik heb het heel leuk met mijn vriend. Hij heeft ook een hele drukke baan. Ik zou het jammer vinden dat we dan geen tijd meer hebben voor elkaar. Ik lees nog weleens dingen. Ik doe ook e-learnings als ik even een vrij momentje heb. Als ik iets tegenkom wat ik niet weet, ga ik zelf eerst op zoek.”

“Mijn werk is elke dag anders. Je weet nooit wat je achter elke deur vindt. Je hebt een grote verantwoordelijkheid, maar je kunt ook altijd overleggen met collega’s. Zo probeer ik voor mijn dienst altijd even naar kantoor te gaan om bij te praten met mijn collega’s. Ik vind het belangrijk om interesse in elkaar te tonen en dat je weet hoe het met elkaar gaat. Alle collega’s zijn zo welwillend om goede verzorging te bieden. Dat merk ik aan alles. Collega’s gaan er helemaal voor. Dit geldt ook voor de collega’s van de huishoudelijke hulp die ik bij cliënten tegenkom. Zij zijn langer bij de cliënten, zij zijn daardoor toch wat vertrouwder. Zij zijn daarom net zo belangrijk. We doen het met z’n allen. De cliënten, de thuiszorgmedewerkers, de huishoudelijke hulp, mantelzorgers, wijkverpleegkundigen, wondverpleegkundige of andere collega’s. Het is niet alleen de client en ik, maar iedereen er omheen. Dat is thuiszorg.”

Begint jouw hart sneller te kloppen van het verhaal van Brenda? Krijg je ook zin om ouderen thuis te helpen en van grote waarde voor hen te zijn? Dan horen we graag van jou! Je vindt hier alle thuiszorg vacatures. Staat jouw droombaan hier niet bij? Stuur dan een open sollicitatie. We kijken graag samen met jou naar de perfecte invulling van jouw baan!