Viattence held...Bertha Vos

Op 6 oktober 2021 was Bertha Vos 12,5 jaar in dienst bij Viattence. Een mooi moment om samen met haar terug te blikken en stil te staan bij wat ze elke dag voor ons en voor heel veel anderen betekent!

Bertha is getrouwd, heeft 1 dochter en woont in Heerde. Haar grote passie? Katten! Ze heeft er zelf 3. Ook zoekt ze samen met haar zus naar vermiste katten in het dorp en past ze veel op katten als mensen op vakantie zijn.

“Ik werk nu 12,5 jaar bij Viattence, daarvoor heb ik altijd bij de Kruidvat gewerkt. Ook heel leuk. Daar kon ik alleen niet genoeg uren krijgen, dus toen ben ik om me heen gaan kijken. Bij de Wendhorst in Heerde (nu Hofje Wendakker) kon ik aan de slag als huishoudelijke hulp. Ik was wel benieuwd of de zorg iets voor mij was en kon het op deze manier goed ontdekken. Je werkt als huishoudelijke hulp toch op de zorgafdelingen. Het leuke van toen was ook dat ik veel verschillende dingen door elkaar heen deed. Soms hielp ik in de linnenkamer, soms in het restaurant en soms viel ik een paar uurtjes in bij de thuiszorg. Ook op de afdeling werkte ik ongemerkt soms met de zorg mee als ik aan het schoonmaken was en er op dat moment iets met een bewoner was.”

“Na een tijdje kwamen er vacatures vrij in de thuiszorg, hier heb ik toen op gesolliciteerd. Ik vond het een mooie uitdaging. Ik heb hier ca. 5 jaar gewerkt en toen vroegen ze of ik niet een opleiding wilde doen tot helpende. In het begin had ik daar helemaal geen behoefte aan, weer opnieuw de schoolbanken in…Toch heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik weer gaan leren. Eerst heb ik de versnelde opleiding voor helpende gedaan en daarna voor helpende plus. Ik vond het geweldig! Gelukkig had ik ook mijn dochter die mij kon helpen. Zij leerde toen voor VIG-er, dus ze kon me helpen met de studie en met het gebruik van de computer. Door de opleiding ben ik als mens echt gegroeid en ik heb nog dagelijks iets aan de lessen die ik daar heb geleerd!”

Na de studie is Bertha aan de slag gegaan bij de Speulbrink in Vaassen. Dat was wel even wennen vertelt ze: “het was natuurlijk een heel ander dorp dat ik niet kende. Ik ben niet heel handig met de computer en telefoons, dus ik was in het begin meer tijd kwijt met het uitzoeken waar ik naartoe moest, dan met het echte werk. Gelukkig kwam dat ook allemaal wel weer goed en heb ik het hier ook heel leuk gehad!”

“Toen er echter weer een functie vrij kwam in Heerde toen Hofje Wendakker werd geopend, heb ik daar wel op gesolliciteerd. Het leek me erg leuk om helemaal nieuw te beginnen op een nieuwe locatie en met een nieuw team. Jammer genoeg gooide mijn gezondheid roet in het eten, doordat ik longembolieën kreeg. Ik kon dus niet starten en was een tijdje uit de running. Toen ik weer aan de slag kon, had ik er persoonlijk moeite mee om in het bestaande team te aarden. Ik kon mijn draai niet goed vinden. Dit had denk ik vooral met mijzelf te maken. In een team op een locatie werk je met meerdere mensen samen en het is dan soms onduidelijk voor mij wie wat gaat doen. Ik hou ervan om gewoon zelfstandig aan de slag te gaan en mijn eigen ding te doen. Ik was dan ook de gelukkigste mens op aarde toen mijn oude manager uit de thuiszorg vroeg of ik terug wilde komen bij de thuiszorg in Heerde. Vanaf toen is het met mij persoonlijk alleen maar weer opwaarts gegaan!”

De thuiszorg is echt mijn ding. Ik ga vrijwel nooit met tegenzin naar mijn werk, ik heb altijd plezier. Vooral de omgang met mensen spreekt mij aan. Het ene moment ben je in een mooi appartement, het andere moment kom ik in een oud boerderijtje waar ik me moet redden met een oude doucheslang. Het is zo afwisselend, geen dag is hetzelfde. Van te voren weet ik nooit hoe de dag verloopt. Natuurlijk is er weleens een cliënt die me niet helemaal ligt, maar het volgende moment ben ik alweer bij iemand anders. Dat is toch anders dan wanneer je op 1 plek werkt. Ook het alleen werken is een groot verschil met het werken in op een woonzorglocatie. Dat vind ik heerlijk. Je kunt helemaal zelf je gang gaan en beslissen hoe je je werkt doet. En als het nodig is, kun je altijd terugvallen op collega’s.”

Bertha is begonnen als huishoudelijke hulp en werkt nu als helpende plus. Dat heeft voor- en nadelen. Ze vertelt hierover: “Als huishoudelijke hulp ben je vaak langer bij mensen dan als helpende. Sommige mensen voor wie ik eerder huishoudelijke hulp heb verzorgt, begrijpen niet dat ik nu niet zo lang kan blijven en ook niet even de huishoudelijke klusjes kan doen. Ik vind het wel lastig dat ik dan moet vertellen dat ik verder moet. Het voordeel is dat ik sneller dingen signaleer. In de 10 minuten die ik nu soms bij iemand ben, kan ik al snel aanvoelen hoe het met iemand gaat en of er meer hulp nodig is. Dit geef ik dan door het aan wijkteam die dit weer verder kan oppakken.”

“Ik doe van alles! Steunkousen aan- en uitrekken, douchen, wassen, aankleden, medicijnen aanreiken, ontbijtjes klaarmaken, een praatje maken, kleine wondverzorging. Soms betrap ik mezelf erop dat ik net even iets meer doe dan moet. Dat ik nog even snel een bed verschoon wanneer deze vies is. Of dat ik bijvoorbeeld met het hondje naar de dierenarts ga als de cliënt dit zelf niet lukt. Ik vind het dan wel een eer dat mij dit wordt toevertrouwd. Natuurlijk weet ik dat ik hier op moet letten, aangezien het mijn eigen tijd is die ik hierin investeer. Vanuit de organisatie zijn ze hier wel streng op, je moet natuurlijk ook geen verkeerd voorbeeld geven wat de thuiszorg voor je doet. Het is ook belangrijk om jezelf te beschermen, zodat je niet altijd aan het werk bent. Ook moet je niet teveel een band opbouwen, maar onbewust gebeurt dit soms toch. Vooral wanneer je weet dat cliënten niet veel mensen om zich heen hebben.”

“Soms geef ik ook individuele begeleiding aan cliënten om de mantelzorgers te ontlasten. Dan ga je 1,5 of 2 uur naar een cliënt toe of met hem of haar iets doen, zodat de mantelzorger ook even iets voor zichzelf kan doen. Dat vind ik heel leuk werk. Hierbij kun je iets meer persoonlijke aandacht geven.”

“Voor en na mijn thuisbezoeken ga ik altijd naar kantoor. Daar overleg ik met collega’s. Het is fijn om even persoonlijk contact te hebben, dat is makkelijker praten. Ook komen dan vaak de verhalen los wat iedereen heeft meegemaakt, dat is erg leuk. Mijn team bestaat uit mensen die al 40 jaar in het vak zitten, maar ook uit stagiaires en schoolverlaters. Die helpen mij dan weer met de invoer van administratie in de computer en het gebruik van de app.”

“Ook met mijn eerste team van de Wendakker heb ik nog steeds goed contact. Sommigen zijn al met pensioen, sommigen werken op andere locaties. Toch gaan we 2x per jaar samen eten. Met mijn huidige team gaan we iets gezelligs doen voor mijn 12,5 jarig jubileum, maar ook nog mijn oude team. Dat maakt het wel bijzonder.”

Op de vraag hoe Bertha de Coronatijd heeft ervaren, reageer je opgetogen: “Gelukkig heeft niet 1 cliënt het gehad! Daar zijn we heel blij mee. Wel een collega, maar we hebben het wonderbaarlijk goed doorstaan. Dankzij een beetje geluk, maar ook omdat we ons als team heel goed aan de regels hebben gehouden en ons altijd goed beschermt hebben. In de Corona-periode merkte je wel dat sommige ouderen extra behoefte hadden aan aandacht. Familie en naasten kwamen soms niet over de vloer en wij waren dan de enige die ze op een dag zagen. Dus wanneer de koffie klaar stond, dronken we wel even een kopje mee. ”

20 jaar terug had ik niet verwacht dat ik de ouderenzorg in zou gaan, maar nu hoort Viattence bij mij. Wanneer iemand iets negatiefs zegt, kan ik daar moeilijk mee omgaan. Natuurlijk is de organisatie wel groter geworden, vroeger kwam je elkaar op de gang bij de Wendhorst tegen. Maar ik heb geen enkele slechte ervaring. Het werk geeft zoveel voldoening. Vooral wanneer je iets bereikt hebt, als je iets goed hebt afgesloten. Ook al zijn het kleine dingen, zoals iemand helpen aan een adresje als een rollator stuk is. Je krijgt ontzettend veel liefde en genegenheid terug. Het is echt mijn ding, ik vind het heerlijk. Je moet het werk niet gaan doen om heel veel geld te verdienen, maar wel als je iets wilt doen voor de maatschappij. Aan iedereen die van nature zorgzaam is, zou ik adviseren om het gewoon eens te proberen. Loop eens met iemand mee en ontdek wat het is. De zelfstandigheid die ik heb, maakt het werken heel fijn!”

Ben je geïnspireerd geraakt door het verhaal van Bertha? Bekijk dan onze vacaturepagina!