Werken als man in de zorg

Bij de zorg denk je snel aan vrouwen. En dat klopt ook (nog). Maar bij Viattence hebben we ook hele enthousiaste mannelijke collega’s! We gaan het gesprek aan met één van hen. Wat trekt hem aan in de (ouderen)zorg, hoe is het om als man in een vrouwenwereld te werken? Deze en vele andere vragen stelden we aan Robert Egberts, VIG-er en coach van woongroep de Schotse Hooglander bij Viattence locatie Veldheem in Wezep.

Robert woont al zijn hele leven in Heerde en is 33 jaar. Oorspronkelijk heeft hij de opleiding tot hovenier gedaan. Een echt mannenberoep…maar toch niet helemaal zijn ding. Vanuit zijn omgeving kreeg hij vaak te horen dat de zorg wel bij hem zou passen. Dus toen er een opleidingsplek vrij kwam bij Viattence heeft hij de sprong in het diepe gewaagd. Een complete carrière switch!

Hij is in 2012 begonnen op de Wendhorst (nu Hofje Wendakker) met de opleiding VIG MMZ. Dat was een nieuwe opleiding, waarbij naast verpleging ook welzijn is toegevoegd. Tevens was de opleiding specifiek gericht op kleinschalig wonen. “Tijdens mijn sollicitatie wist ik direct, dit is gewoon. Dit moet ik gaan doen. Het feit dat je een oudere kunt helpen die eigenlijk niet meer voor zichzelf kan zorgen, dat is fijn. Deze mensen hebben Nederland opgebouwd na de oorlog. Het voelt heel goed dat ik iets terug kan doen. Dat je klaar staat voor een ander. Zo zou de samenleving ook behoren te werken naar mijn mening.”

De opleiding VIG MMZ was een 3-jarige opleiding. “Elk jaar mocht ik op een andere afdeling meelopen. Ik ben begonnen op een somatische afdeling, mensen met lichamelijke klachten. Daarna heb ik op 2 verschillende PG-afdelingen gewerkt, waar mensen wonen met geheugenproblemen. Ik ben uiteindelijk gebleven op de afdeling waar zowel mijn opa en oma vroeger ook verzorgd zijn. Dat vond ik een mooie gedachte!”

Na 2 jaar besloot Robert om naar Ameland te gaan. Het was altijd een wens om hier nog eens te werken. “Een verpleeginstelling wilde graag over naar kleinschalig wonen. Bij de Wendhorst had ik deze omslag al meegemaakt. Dit was in het begin wennen, van hele grote afdelingen naar kleine woongroepen. Maar nu denk ik, hoe hebben we dat ooit gedaan? Zo massaal! Het is een hele goede verandering geweest waarbij veel meer aandacht is voor mensen. Het was dus een mooie kans dat ik deze ervaring kon delen op Ameland.”

“Het was heel leuk om op een eiland te werken. Je moet veel verder nadenken. Spullen moeten immers met de boot over. Na een half jaar begon ik echter toch het vaste land te missen, het gemak van even ergens naartoe gaan. Ook zou ik mijn huis in Heerde moeten opzeggen en op Ameland een huis moeten zoeken. Toen heb ik besloten om weer terug te gaan. Ik heb een hele bijdrage kunnen leveren en fijne vriendschappen opgebouwd. Het was prima zo. Dus toen ging ik weer terug naar de Wendhorst!”

“Ik heb Viattence altijd als prettige werkgever ervaren. Ik voel heel veel vrijheid en er zijn veel mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen. Inmiddels ben ik sinds een jaar ook VIG coach. De rol was vooraf nog niet volledig gedefinieerd, maar ik heb gepresenteerd hoe ik het voor me zag en dit mocht ik gaan doen. Ik ben eindverantwoordelijk voor de groep, zowel voor collega’s als bewoners.”

“Toen ik jonger was, had ik een bepaald beeld van de zorg. Dat is een vrouwending, dat doe je als man niet. Maar dat klopt helemaal niet! Het heeft denk ik met een stukje stoerdoenerij te maken. Je verleent zorg, maar je krijgt er heel veel voor terug. Hiermee bedoel ik niet puur financieel – wat natuurlijk in basis wel goed moet zijn, want je moet leuk kunnen leven – maar vooral op het gebied van genoegdoening. Het stukje geluk dat je voor jezelf terug krijgt is veel belangrijker en weegt veel zwaarder. En je krijgt dus volop de mogelijkheid om jezelf te ontwikkelen. Je kunt naast zorg ook andere functies gaan uitvoeren. Belangrijk is wel dat je bij het begin begint, aan het bed. Dan weet je waar je over praat.”

Naast dat de zorg een vrouwending is, wordt de ouderenzorg misschien ook niet als heel aantrekkelijk gezien? “Ik vind van wel, het heeft heel veel leuke kanten. In het ziekenhuis liggen mensen van korte duur, hier krijg je echt een band met je cliënten. Het stukje herkenning en de interactie vind ik belangrijk. Het is heel bijzonder wat mensen meemaken en hebben meegemaakt. Ook is de dankbaarheid heel groot. Mensen zijn blij dat je er weer bent. Het is heel fijn wanneer je hoort dat mensen het op prijs stellen dat je dingen voor hen regelt. Dat je het stukje geluk kunt brengen voor mensen die bij ons wonen.”

“Ik kan me voorstellen dat het voor ouderen in een woonzorginstelling niet altijd leuk is. Je bent continu samen met anderen, dat kan soms lastig zijn. Ik vind het dan leuk om een stukje humor in de groep te brengen. Misschien is dat ook wel de kracht van mij als man, het luchtige. Dat wordt erg gewaardeerd. Ik werk op een somatische afdeling. De mensen hebben dus vaak nog wel een goed geheugen, maar ze hebben lichamelijke problematiek. Je kunt dan heel veel aandacht besteden aan wat ze niet meer kunnen en hoe erg dit voor ze is of je kunt een lolletje met ze maken. Vaak hebben de mensen hun problemen geaccepteerd en willen ze gewoon nog plezier hebben. Dat is niet altijd het geval hoor, maar dat vind ik ook leuk om te ontdekken. Soms mag het lekker luchtig zijn en de andere keer wat serieuzer.”

Wat breng jij nog meer als man in de zorg? “Je merkt dat er rust in een groep komt als er een man is, er is meer evenwicht. Mannen durven sneller keuzes te maken en denken vaak praktisch. Vrouwen denken wat langer na, zijn wat bezorgder. Het is dan fijn om samen te sparren. Dit wordt als prettig ervaren. Dit hoeft niet altijd als coach te zijn, maar het is gewoon fijn dat er een man loopt die helpt nuanceren en iets makkelijker in dingen staat. Je kunt hele leuke ideeën krijgen van het samenwerken met vrouwen. Soms heb je weleens het gekibbel en geroddel, maar dit is maar een heel klein stukje. Je kunt echt van elkaar leren. De denkwijze is anders, dit maakt het leuk om samen te werken. En als je dan toch ergens tegenaan loopt, kun je dit met een vrouw misschien wel beter bespreken. Een man zegt toch snel, niet zeuren, maar doorgaan. Vrouwen staan bij dingen stil en zijn attenter in bepaalde zaken.”

“Je moet rust brengen en uitstralen, anders wordt het chaos. Ook moet je de bewoners zien en een luisterend oor bieden, interesse tonen in de bewoner zelf. Je moet nieuwsgierig zijn. Maar deze kwaliteiten gelden voor mannen en vrouwen hetzelfde!