Contrast

60 jaar De Speulbrink - in gesprek met VIG-ers Esther en Gerrie

In mei 2023 bestaat De Speulbrink in Vaassen 60 jaar. In aanloop naar twee feestelijke middagen op 25 en 26 mei, spraken we met diverse collega’s over De Speulbrink. Wat maakt het werken leuk, wat zijn de uitdagingen, leuke anekdotes… Lees je mee?

Esther van Megen en Gerrie van Gortel zijn beide Verzorgende IG bij De Speulbrink. Beide horen bij de ‘oude garde’, zoals ze dit zelf zeggen. Wel werken ze op andere plekken, Gerrie bij de appartementen en Esther op gesloten afdeling De Luchte. “Op de appartementen zou ik heel onrustig worden”. “Grappig, dat heb ik net andersom!”, aldus beide dames.

Wat was het een leuke tijd!

Vanaf 16 jarige leeftijd was Gerrie al bejaardenverzorgster. Het vak leerde ze in Harderwijk, waar ze ‘intern’ zat. Helaas lagen de banen niet voor het oprapen en heeft ze tot de kinderen kwamen bij Stichting voor Gezinsverzorging PCMD gewerkt. In 2000 is ze weer gaan werken en kwam ze bij De Speulbrink terecht. Met de hele ‘oude garde’, een groep oudere collega’s, hebben ze de opleiding tot VIG-er gedaan. “Wat hebben we gelachen! Niet iedereen durfde op de snelweg te rijden, dus ze kwamen eerst bij mij langs en dan gingen we samen 1x in de week richting Harderwijk naar Landstede. Dit was een hele leuke tijd!”

Esther werkt 15 september 2023 25 jaar bij De Speulbrink. Er zijn veel veranderingen qua indeling van de locatie geweest, maar ze is altijd op afdeling de Luchte gebleven. Vanaf haar 15e is ze bewust de ouderenzorg in gegaan. Ze heeft de opleiding MDGO-VZ gedaan, stage gelopen in Apeldoorn en is vervolgens in de thuiszorg in Vaassen begonnen met werken. Na haar komst bij De Speulbrink heeft ze in 2003 haar diploma voor VIG-er gehaald, een opleiding tot wellnessmasseur, heeft ze aromazorg scholing gehad en is ze nu bezig met GVP (Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie – een verdieping van alles wat met een vorm van dementie te maken heeft).

Het is zo mooi wat je met tijd en aandacht kunt bereiken

“De doelgroep vind ik heel leuk. Op mijn 15e had ik een dementerende oma. Ik vond dat de zorg voor haar wel anders kon en heb daarom voor het vak gekozen. Ik was blij dat ik bij de thuiszorg aan de slag kon en daarna bij de Speulbrink. Ik werk echt vanuit mijn gevoel. Ik kan niet beschrijven waarom het bij me past, dit gaat vanzelf. Een prachtig voorbeeld dat ik nooit meer zal vergeten was een mevrouw die al lange tijd niet meer sprak. Tijdens het douchen gaf ik haar een hoofdmassage en toen zei ze ineens een aantal woorden: man, zoon, werk, mee. Toen ik later de woorden bij haar herhaalde, biggelde er een traan over haar wangen. Later benoemde ik de woorden bij haar man en hij raakte erg geëmotioneerd. Het bleek dat mevrouw altijd haar zoon meenam naar haar werk als wijkverpleegkundige wanneer ze geen oppas thuis had. Ik liep daarna de hele dag met een grijns op mijn gezicht, het is zo mooi dat ik dit met tijd en aandacht kon bereiken!”

We bieden steeds meer belevingsgerichte zorg

Gerrie vertelt waarom zij graag op de appartementen werkt. “Ik hou van collega’s om me heen, ik ben honkvast. Ook hou ik van een dolletje en mag ik graag gein maken. Dit kan nog goed bij de mensen die in een appartement wonen en kan minder goed bij mensen met een zwaardere vorm van dementie zoals bij De Luchte. Ik vind het ook prettig dat ik telkens in een andere omgeving kom, je zit niet de hele tijd in de huiskamer van een woongroep.”

Esther reageert hier op: “grappig dat je denkt dat dit zo werkt, want dit is eigenlijk helemaal niet meer zo. Er wordt nu veel meer gekeken naar wat de bewoners zelf willen, we bieden meer belevingsgerichte zorg. Vroeger was het standaard eten in de huiskamer, maar nu zijn er ook steeds meer mensen die graag op zichzelf zijn en dus ook graag op hun eigen kamer zijn.”

Terug naar de ‘oude’ tijd

Gerrie en Esther constateren dat het wel jammer is dat er geen gemeenschappelijke personeelskamer meer is welke er vroeger wel was. Toen sprak je ook collega’s van andere teams, nu zit je best wel op een eilandje met je eigen team. Binnen het team ben je wel heel hecht, maar het is niet meer zoals bij de oude Speulbrink waar je met iedereen contact had.

De gedachten gaan even terug naar de oude Speulbrink en de dolletjes die toen plaatsvonden. “We kleedden een etalagepop aan met kleren uit de wasserij en zetten deze bij een bewoner neer, we hielden rollatorraces, we verkleden ons voor de grap als arts en speelden een toneelstukje met de bewoners, tijdens koningsdag schreven we alle leden van het koningshuis op het dienstrooster. Ook de bewoners deden net zo gek mee, ze zetten een pruik op wanneer we binnen kwamen, ze legden grappige dingen neer op ons kantoor. De grapjes zijn nu wel wat minder, er kan tegenwoordig niet meer zoveel in de maatschappij. Maar nog steeds is humor zo ontzettend belangrijk. Met elkaar als collega’s, maar ook met de bewoners.”

Ook werken bij De Speulbrink?

Ben je enthousiast geworden door het verhaal van Wilma? Leuk! Dan maak we graag met je kennis. We zijn benieuwd naar jouw talenten en ambities en op welke manier jij graag zorg wilt verlenen aan ouderen. Bekijk hier alle vacatures. Je kunt ook een open sollicitatie sturen.

Meer persoonlijke verhalen

Lees ook de andere persoonlijke ervaringen van collega's over De Speulbrink!

Cookie instellingen

Onze website maakt gebruik van cookies voor een optimale gebruikerservaring. Wilt u de website bezoeken en cookies accepteren?
Lees ons privacy beleid.