Contrast

60 jaar De Speulbrink - in gesprek met vrijwilligers Henk en Jannie

In mei 2023 bestaat De Speulbrink in Vaassen 60 jaar. In aanloop naar twee feestelijke middagen op 25 en 26 mei, spraken we met diverse collega’s over De Speulbrink. Wat maakt het werken leuk, wat zijn de uitdagingen, leuke anekdotes… Lees je mee?

Henk de Weerd en Jannie Bijsterbosch zetten zich beide vrijwillig in bij De Speulbrink. Henk sinds een aantal jaar en Jannie al meer dan 30 jaar. Met volle overtuiging zeggen ze beiden: “Als ik oud ben, zou ik hier best willen wonen.” en “Ik wil me wel alvast opgeven voor de Speulbrink!”

Het begon met een opdracht op de huishoudschool

Jannie is in 1989 begonnen als vrijwilliger. Toen De Speulbrink geopend werd, zat ze in de 3e klas van de huishoudschool. Een aantal meisjes werden uitgezocht om te helpen tijdens de opening. Met blaadjes vol drinken mocht ze de mensen bedienen. Later heeft ze zich, naar aanleiding van een oproep in de Kerkklank, aangemeld als vrijwilliger om koffie rond te brengen. Dit heeft ze altijd gedaan naast haar gewone werk als boekhoudster bij het bedrijf van haar man en ook toen ze hertrouwde nadat haar eerste man op vroege leeftijd overleed.

“De oude Speulbrink bestond uit 100 kleine appartementjes. Er was nog een klein winkeltje waar je boodschapjes kon doen. Als ik aan kwam lopen, stonden er altijd al mensen met hun hoofd buiten de deur om te kijken wie eraan kwam. Ook stonden er her en der zitjes waar altijd mensen zaten. Daardoor had je veel contact.”

Het vrijwilligerswerk geeft me energie

Jannie begint altijd met koffie zetten. “Nu is dat zo gepiept, maar vroeger was het een hele klus om 10 liter koffie te zetten! We starten met een kopje koffie in de Wintertuin en daarna gaan we bij de mensen langs. We kloppen aan en vragen of ze koffie willen of fris. Soms doen we ook even een klein klusje zoals het sluiten van de gordijnen. Het is voor de bewoners even een klein contactmomentje. Af en toe worden we ook gevraagd voor dingen die we niet mogen doen of is er bijvoorbeeld iemand gevallen. Dan roepen we de zorg erbij. Toen mijn kleindochter nog klein was, nam ik haar weleens mee. Zij ging dan weer met een handvol snoep naar huis of een kwartje.

Ik vind het vrijwilligerswerk gewoon leuk om te doen. Even een praatje maken. Iets voor een ander betekenen. Het geeft me energie en ik leer andere mensen kennen. De dingen die je doet hoeven niet altijd met geld gepaard te gaan. Ik weet niet hoe lang ik het vol kan houden, maar zo lang het goed gaat blijf ik het doen.”

Ik beloofde vrijwilliger te worden zodra ik met de VUT ging

De vader van Henk kwam in 2017 bij De Speulbrink wonen. Toen hij niet meer zelfstandig kon wonen, is hij eerst verhuisd naar een woonzorglocatie in Apeldoorn en daarna is hij overgeplaatst naar De Speulbrink. “Dat was een verademing. Voor mijn vader, maar ook voor mij. De Speulbrink is kleinschaliger, dit geeft een fijne sfeer. Er zijn voldoende collega’s voor het aantal bewoners.”

Henk is blijven hangen toen zijn vader overleden is. Eerst werkte hij nog fulltime en hielp hij af en toe, maar hij beloofde vaste vrijwilliger te worden zodra hij met de VUT ging. “Mijn vrijwilligerswerk begon met de man die in mijn vaders appartement kwam komen. Hij ging voor zijn verhuizing naar De Speulbrink nog 3 keer per week naar de sportschool en wilde graag sportief blijven. Tot aan zijn dood heb ik elke week met hem gewandeld. Hij was ontzettend eigenwijs, maar ik kon met hem lezen en schrijven.”

Er zijn te weinig vrijwilligers voor het aantal ouderen

Nu organiseert Henk de mannenmiddag: “Elke laatste woensdag van de maand komen we met een clubje heren bij elkaar. Ze vinden het prettig om even met ‘de mannen’ te zijn. We drinken een borreltje en doen een activiteit. Straks als het mooier weer is, wil ik eens een uitje plannen naar een museum.”

Ook fietst Henk met bewoners op de duo-fiets: “Er zijn heel veel ouderen die graag willen fietsen, maar er zijn niet genoeg vrijwilligers. Veel mensen vinden het toch een beetje eng op de fiets of om de verantwoordelijkheid te nemen om de mensen mee op pad te nemen. Dit is jammer, want de ouderen vinden het prachtig. Met de elektrische duofiets ben je zo een stuk weg. Tijdens het fietsen hoor je allerlei verhalen. Daar ga je natuurlijk vertrouwelijk mee om, maar het is mooi dat iemand zich veilig voelt om dat te vertellen.”

Mijn vrouw zegt weleens dat ik mijn baan ben misgelopen

Tijdens het gesprek merken we dat Henk echt een passie heeft voor ouderen. We zijn dan ook verbaasd wanneer we horen wat hij altijd als werk heeft gedaan. “Ik was altijd software engineer. Mijn vrouw zegt weleens dat ik mijn baan ben misgelopen, haha. Het contact met mensen is gewoon leuk. Of het nou een man of vrouw is, dat maakt niet uit. Ik woon nu in Wapenveld, maar ik kom er graag voor terug.

Als het kon, zou ik me nu alvast opgeven voor de Speulbrink! Maar eerst ga ik nog even genieten van alles wat ik en mij vrouw nog kunnen doen. Mijn schoonmoeder woont hier nu ook, ze heeft het fijn. Dat is prettig om te weten. Wij kunnen met een gerust hart op vakantie, want we weten dat er goed voor haar gezorgd wordt. En als er wel wat is, hebben we goed contact met de zorgcollega’s.

Ik zou het vrijwilligerswerk bij De Speulbrink iedereen aanraden. Soms moet je gewoon iets proberen om erachter te komen of het bij je past. Dit heb ik ervaren toen mijn vader hier woonde. Je moet toch ook een beetje bezig blijven!”

Ook als vrijwilligers aan de slag bij De Speulbrink?

Ben je enthousiast geworden door het verhaal van Jannie en Henk? Leuk! Dan maak we graag met je kennis. We zijn benieuwd op welke manier jij graag zorg wilt verlenen aan ouderen. Bekijk hier alle vrijwilligersvacatures en hier alle overige vacatures.

Meer persoonlijke verhalen

Lees ook de andere persoonlijke ervaringen van collega's over De Speulbrink!

Cookie instellingen

Onze website maakt gebruik van cookies voor een optimale gebruikerservaring. Wilt u de website bezoeken en cookies accepteren?
Lees ons privacy beleid.